روزنامه نگار نوشيروان: چرا تصمیم به ایجاد www.historian-nushiravan.com گرفته شد؟ ـ خطر کمبود تاریخ نگار برای جهانیان

(8/9/2013)
چرا تصمیم به ایجاد www.historian-nushiravan.com گرفته شد؟ ـ خطر کمبود تاریخ نگار برای جهانیان
از آغاز قرن بیستم، جهان دچار کاهش تاریخ نگار شده بود (نه، تاریخ دان و مدرّس رویدادهای گذشته و رونوشت برداری از این رویدادها) که از آغاز قرن 21 دچار کمبود آن شده است و در نتیجه، عاری از روشنگر و اندرزگو به معنای واقعی کلمه و نه برپایه تفکر سیاسی ـ اقتصادی، بازی های روابط عمومی و تبلیغات. نبود تاریخ نگار سبب تکرار اشتباهات، بسط فساد و تباهی و مسائل می شود ـ مسائلی که از ضعف دورنگری و آگاهی ها از تجربه گذشتگان است و .... این نگارنده (نوشیروان کیهانی زاده) با اینکه در دهه آخر عمر و آخرین سال های فعّالیّت است، با توجه به ضعف جهانی که به آن اشاره رفت، تصمیم گرفت با ایجاد یک آنلاین تازه از دهم سپتامبر 2013 (19 شهریور 1392) در حد توان خود به جان گرفتن تاریخ نگاری کمک کند که کمکی است به انسانیّت و مدنیّت. این آنلاین: www.historian-nushiravan.com یک تاریخ نگاری ژورنالیستی است که از رویدادهای ِ روز مایه خواهد گرفت. برای روشن شدن از طرز کار، به این چند مثال توجه شود: 1 ـ یک فرد آگاه از راههای تازه کسب اطلاع از ایمیل ها و مکاتبات مخابراتی و الکترونیک که با یک سازمان اطلاعاتی آمریکا کنترات داشت به نام «ادوارد سنودِن» از طریق هنگ کنگ به روسیه رفت. تا اینجا، عملی تکراری بود، ولی چون احتمال پناهنده شدن او به یک کشور آمریکای لاتین ازجمله بولیوی می رفت، دولت های اروپای غربی از پرواز هواپیمای ایوُ مورالس رئیس جمهور بولیوی که اتفاقا همزمان در مسکو بود از فراز کشورهایشان ممانعت کردند و این هواپیما ـ هواپیمای یک رئیس جمهوری ـ را در اتریش و برای بازرسی فرود آوردند، عملی که در طول تاریخ سابقه نداشت و می رود که روال شود، البته با تبعات آن و ای بساء خطر آفرین. با این رویداد، فصل تازه ای در تاریخ باز شده است. این رویداد همچنین واقعیت دیگری را عیان کرد و آن تاکید ولادیمیر پوتین بود که صریحا گفت که شریک دولت آمریکا است و تنها با این شرط به سنودِن پناهندگی خواهد داد که تعهد بسپارد به دولت آمریکا آسیب بیشتری وارد نکند. ممانعت از پرواز هواپیمای رئیس جمهوری بولیوی و از آعضای اتحادیه نیرومند آمریکای جنوبی همچنین نشان داد که اروپای غربی وفادار به دولت واشنگتن است و رهبری آن را برخود قبول دارد. 2 ـ تظاهرات عمومی در چند شهر آمریکا به نشانه اعتراض به نظر هیات منصفه یک دادگاه در ایالت فلوریدای آن کشور که قاضی دادگاه برپایه آن حکم صادر کرد. این دادگاه مردی به نام «جورج زیمِرمَن» را که مرتکب قتل شده بود مجرم ندانست و قبول کرد که تیراندازی او برای دفاع از خود بوده است. این اعتراض ـ اعتراض به حکم دادگاه به این صورت چشمگیر و گسترش یافته، قبلا سابقه نداشت و می رود تا روال شود که اگر چنین شود تزلزل در تصمیم گیری در سازمانهای قضایی ایجاد خواهد کرد. در جریان انقلاب ایران چنین اعتراض های عمومی به آراء پیشین قضات وارد آمد که به سبب اعتصاب رسانه ها انعکاس چندان نیافت و روال نشد. 3 ـ تبریک گفتن تولد فرزند نوه ملکه انگلستان از سوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران که در این شرایط قطع رابطه و ... تعجب آور بود ـ آن هم تبریک تولد نوه زاده سلطانی که هیچکاره است و مقامی تشریفاتی دارد. چنين تبريک گوييِ تولد از سوي کشوري که مقامات ارشد آن مايل به برگزاري زادروز خود نيستند، ممکن است به نوعي خوشامدگويي تعبير شود. جهانیان بویژه تاریخ دانان می دانند که تمامی بدبختی های ایرانیان از سال 1800 تاکنون نتیجه سیاست های دولت لندن بوده است و باز می دانند که این دولت متمایل به چه افرادی در ایران است، بگونه ای که ایرانیان لس آنجلس وبسایت بی بی سی ِ فارسی را «... نامه» می گویند. دولت لندن که هیچگاه خیرخواه ایرانیان نبوده هدف های خودرا دنبال می کند، نه منافع ایرانیان را. 4 ـ رویدادهای تونس، لیبی، مصر و ... وضعیتی است که ادامه خواهد داشت. این رویدادها ریشه یابی نشده است و دنباله آن، روی کار آمدن بی تجربه ها و درنتیجه فساد دولتی، غارت اموال و درآمدهای عمومی و انتقال این پول به کشورهای دیگر خواهد بود که خشم و کینه می زاید و می رود تا آنارکیسم را زنده کند و این بار به صورت آنارکیست های انفرادی و یا گروهای کوچک و به این ترتیب صلح جهان به صورتی دیگر ـ طریقی که هنگام تاسیس سازمان ملل قابل پیش بینی نبود به مخاطره خواهد افتاد. 5 ـ دستگیری دو فرد در آمریکا که یک سلاح کشنده با استفاده از اشعه ساخته بودند رویداد کوچکی نبود. دستگیری این دو تن پایان کار نیست و خبر از ساخت سلاحهای تازه، کوچک و بدون صدا دارد و افزایش ترور و قتل در آینده. باید دانست که تاریخ نگاری دنباله روزنامه نگاری است و هر دو حرفه، قلمرو واحد دارند. اگر روزنامه نگار واجد شرط وجود نداشته باشد، کار تاریخ نگار بسیار سخت و پُرهزینه خواهد بود و متاسفانه، شمار روزنامه نگاران خوب رو به کاهش است و زیانی بزرگ برای جهانیان. سعی خواهد شد که این آنلاین سرنخ به تاریخ نگاران بدهد تا قضیه را دنبال و تکمیل کنند.

بازگشت به فهرست مطالب...

این ژورنال را از اول شهريورماه 1390 (اگوست2011) آغاز می کنم در دو بخش؛ یک بخش که مربوط به روز است تحت این عنوان آنچه را که امروز (ذکر تاریخ) برمن گذشت؛ روزنگار و .... بخش دیگر خاطرات گذشته است ـ خاطرات یک روزنامه نگار در طول 55 سال خبرنگاری، دبیری و سردبیری که داستان واقعی، تاریخ و ازجمله تجربه شخصی هستند، جالب و آموزنده. عنوان این بخش خاطرات گذشته و سپس تیتر مطلب مربوط خواهد بود. امید است که این «تجربه حیات» که نگارنده نمی خواهد با او به گور رود فایده بخش باشد.

متن کامل ...